Właściwości bursztynu bałtyckiego

Cechy charakterystyczne bursztynu bałtyckiego

Dzięki badaniu bursztynu metodą spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni ( IRS- infra red spectroscopy), możemy identyfikować oraz wykazywać charakterystyczne cechy bursztynu bałtyckiego odróżniające go od innych żywic kopalnych.

 

- Bursztyn bałtycki zawiera od 3-8 % kwasu bursztynowego. Najwięcej kwasu bursztynowego znajduje się w zewnętrznej części bursztynu, zwanej korą;

- Bursztyn bałtycki składa się z poszczególnych pierwiastków chemicznych: węgla(od 61-81%), wodoru (8,5-11%), tlenu (dopełnienie 100%) oraz siarki (0,5 %);

- Twardość bursztynu w skali Mohsa wynosi 2,0-2,5. Dla porównania: talk- 1, gips- 2, kalcy-t 3, fluoryt- 4, apatyt- 5, ortoklaz-6, kwarc- 7, topaz- 8, korund- 9, diament- 10;

- Gęstość bursztynu bałtyckiego wynosi 0,96-1,096 g/cm3. Lżejsze od wody słodkiej są białe odmiany bursztynu bałtyckiego, których wewnętrzna struktura odpowiada pianie stałej oraz odmiany określane jako żużel;

- Temperatura topnienia bursztynu to 287-380 °C;

- Współczynnik załamania światła: 1,539- 1,542;

- Bursztyn bałtycki cechuje słaba rozpuszczalność w rozpuszczalnikach organicznych;

- Bursztyn po podgrzaniu wydziela ciepły, żywiczy zapach oraz pali się kopcącym żółtym płomieniem;

- Bursztyn bałtycki w świetle UV jest niebieski;

- Bursztyn elektryzuje się ujemnie;

- W bursztynie znaleźć możemy inkluzje organiczne (flora i fauna) oraz gazowe.

 

*Opracowano na podstawie: B. Kosmowska- Ceranowicz " Bursztyn w Polsce i na świecie", Warszawa, 2012